Ինչպե՞ս դառնալ վատ ուսուցիչ. աշխատանքային ձեռնարկ

Հանկարծ չհամաձարկվեք դասերին օգտվել համացանցից, հավելյալ տեսանյութերից, սխեմաներից, էլ չեմ ասում՝չփորձեք անգամ օգտագործել օնլայն հատուկ հարթակները՝ դասընթացները գրանցելու, կազմակերպելու համար։ Հիշեք, ոչ մի ավել տեղեկատվություն, միայն դասագրքային ճշմարտություններ, որը երեխաները պիտի անգիր, բառ առ բառ կրկնեն, հենց չկրկնեն՝ ճիպոտի տեղը հիշում եք։

Էդ ինտերնետներում-բաներում մարդիկ սովորաբար անմիջական են, հին դասագրքերից բացի նոր տեղեկատվության են տիրապետում։Դասընթացների գրանցման հարթակներում էդ «իմպըռտնի դասատըվեքը» թուղթուգրիչից բացի գուցե սլայդեր օգտագործեն, տեսանյութեր, շատ տարբերվում են այլ ուսուցիչներից, որովհետև նման հարթակները թույլ են տալիս մանրամասն ներկայացնել դասընթացը՝ պայծառ ու գունավոր, ժամկետները նշել, դասերի հերթականությունը, թեմաները․․․Մեղա-մեղա, ինչ չէինք տեսել՝տեսանք։ Ո՞ւմ է պետք նման հարթակը, դասընթացը հետաքրքիր ու իսկապես օգտակար դարձնելը, կամ դասընթացների հարթակում ավելի շատ ուսանող-աշակերտ գտնելը։ Գործ չունեք։ Առնում եք տետր, սոսինձ, գրիչ, տետրը ճղրտում եք, գրիչով վրան գրում եք դասընթացի մասին, կպցնում ծառերին, սյուներին, անշարժ կանգնած մարդկանց վրա։ Ինտերնետը չարիք է, նման հատուկ հարթակներն՝ առավել ևս։

Սրանք հիմնական կետերն են, որոնք որպես «հրաշալի» ուսուցիչ պետք է պահեք։ Կարևորը հիշեք՝ երեխաները պետք է վախենան ձեզնից, ամեն դասընթացից, դասաժամից առաջ վախից պիտի դողան ու զզվելով գան պարապմունքի, պիտի վախենան սեփական կարծիք ունենալուց, դեռ մի բան էլ՝ արտահայտելուց։ Պիտի մտածեն քառակուսի, զգան քառակուսի, ի վերջո՝ դառնան քառակուսի։

Մաղթում ենք ձեզ հաջողություն այս ծանր գործում։ 

Սիրով ու սարկազմով՝
Սյունե Սևադա